Als puber wist ik al dat ik een reiziger in hart en nieren was. Ik genoot van het idee van avontuur. Toch koos ik, zoals velen, voor de gebaande paden: een vaste baan, financiële zekerheid en een gezinsleven. Geen moment spijt, want mijn kinderen zie ik met trots opgroeien tot jonge mannen, terwijl mijn kipjes in de tuin rondscharrelen (lees: chaos creëren). Mijn huis is geen droomboerderij met eindeloze natuur, maar het is een warm en veilig thuis in een fijne buurt.
Toch voelde ik vorige week, toen Daphne en ik het vliegtuig naar Bosnië instapten, weer die kriebel van avontuur. Even was ik dat 19-jarige meisje dat haar ouders vertelde dat ze in haar eentje naar Indonesië vertrok. Nu, als moeder van twee zoons van 18 en 16, begrijp ik pas écht hoe mijn moeder zich toen moet hebben gevoeld. Maar zoals ze later zei: “Ik wist dat ik je toch niet kon tegenhouden.” En zo was het. De wereld ontdekken zit in mijn bloed.
Links: Nienke in Maleisië 1998, rechts Nienke in de tunnels van Ravne 2025
Bosnië: een onverwacht spiritueel avontuur
Toen ik voor het eerst over de mysterieuze piramides van Bosnië hoorde, trok het land me eigenlijk niet meteen. Een voormalig Oostblokland, met een pijnlijke oorlogsgeschiedenis… niet direct mijn eerste keuze. Maar toen iemand me tipte om me te verdiepen in de energetische kracht van de Bosnische piramides, kwam ik – zoals dat vaak gaat – ineens een indrukwekkende documentaire tegen. Mijn innerlijke antropoloog werd wakker. Op avontuur! Zijn dit slechts natuurlijke bergen, of schuilt hier een verborgen geschiedenis achter? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik wilde dit zelf gaan ontdekken, en dát hebben Daphne en ik gedaan.
Voor ons is het nu zo klaar als een klontje dat hier geen sprake is van een natuurlijk fenomeen maar deze piramides en de tunnels die erbij in de buurt liggen absoluut gemaakt zijn. Het ontdekken daarvan was één ding, maar de energie die er hangt, het is niet voor niets inmiddels bijna een bedevaartsoord voor de Bosniërs zelf aan het worden, maakt dat wij vaker terug willen.
En hoe mooi is het dan dat wij afgelopen jaar het roer hebben omgegooid en van onze hobby ons werk hebben weten te maken.
We gaan terug in mei!
We gáán ook terug in mei met een groepje geweldig leuke mensen, die dit avontuur met ons aan willen gaan! Nog een keer rondlopen in de geweldige stad Sarajevo met haar gezellige pleinen, straatjes waar je doorheen kunt struinen, de moskeeën die nu gelukkig gebroederlijk naast het Joodse gebedshuis én een Orthodox Christelijke kerk staan, is zeker geen straf. Maar omdat de natuur toch altijd roept en ons helpt de rust weer te vinden als we onder de mensen zijn geweest, onderzoeken we graag nog een keer de bron van de rivier de Bosna en de bergen rondom de stad. Wij hebben er heel veel zin in om met jou op reis te gaan.
Liefs,
Nienke
Reis naar Bosnië-Herzegovina, februari 2025